Sanatın ve sanatçının beşiği yurduma, tüm sanatçı dostlarımıza ve sanatseverlerimize sevgi ve saygı ile başlamak istiyorum.
Anadolu toprakları yaşanan bin türlü acı ve sevinçle sanatında anası olmuştur.
Sanatın dizginlenemeyen yönlerinden biri, yaşamın bizzat kendisi olması, hayatın her yönünden etkilenmesi, bizi bu etkiye ortak etmesidir. Bu ortaklık sırasında da izleyicisinde mutlaka bir bilinç ve farkındalık yaratmasıdır.
Sanat yaşanan bazı olaylara karşı tavır alır. Mesela savaşı sevmez barış gönüllüsüdür, ama savaşı anlatabilmek, savaşa , çekilen acıya dur diyebilmek için, konu olarak sıkça seçer.
Kurtuluş mücadelemizi anlatan bir çok resimden birini, Halil Dikmen'in 1933 de yaptığı yağlı boya bir tabloya birlikte bakmak istiyorum sizinle.
Resim cepheye teçhizat taşıyan kadınların bir anlık görüntüsüne ortak eder bizi. Sert yüzleri ile umutsuz ama savaşmaya, savaşan askerlere yardıma kararlı hatta bu uğurda her şeyden vazgeçmeye adanmış bir tavırdadırlar. Çoluk çocuk, çıplak ayak yollara çıkmışlardır. Özgürlük gelecek günlerde ve çok çaba gerekir bilincindedirler. Yoksul çaresiz ama bilinçli kadınlar. Özgürlük bağımsızlık kararlılığı vardır solgun yüzlerinde.
Gidecekleri yere çabuk ve eksiksiz ulaşmak azmini hissederiz. Deriz ki; bu kadınlar menzillerine varacak yüklerini indirecek yenilerini getirebilmek için hızlarını kesmeden devam edecekler….
Arkada ki dağların yalçın kayalıkları ağaçsız çıplak görünüşleri ve kıyafetlerdeki pastel renkler savaşın acımasızlığını ne güzel anlatır.
Kurtuluş savaşımız topyekün tüm ulusumuzun canını ortaya koyduğu büyük bir mücadeledir. Dedelerimize büyük annelerimize isimli isimsiz tüm kahramanlarımıza ve onları yetiştiren bu topraklara borcumuz büyük.
30 Ağustos Zafer Bayramı'mızın 101. Yılı'nda Büyük Önder Mustafa Kemal ve tüm şehitlerimizi rahmetle anıyor, dünya tarihinin en büyük kahramanlık destanını kanları ile yazdıkları için şükran ve minnet duyuyoruz.
Ebediyete kadar saygı ve sevgiyle...
Yorum Yazın