'Cennet anaların ayakları altındadır'', diyerek peygamberimiz analara en büyük payeyi vermiş, analarımızın kutsal varlıklar olduğunu belirtmiştir.
Anneler Günü geleneğinin ilk çağlardan beri kutlandığını, Antik Yunan da Kibele adına yapılan ilk bahar şenliklerinin bu geleneğin ilk başları olduğu söylenir. İlk çağlardan beri annelerin değeri anlaşılmış, 'ne güzel' diyorum.
Bir ABD'li kızın annesi için 1908 de başlattığı Anneler Günü kutlamaları günümüze kadar gelişerek, biraz da zamana uyarak bu güne kadar gelmiş.
'Anneler bir gün mü hatırlanır, kutlanır?' sorusuna 'isteyen istediği kadar kutlamalı' diyerek devam ediyorum. Ve diyorum ki Anneler Günü dışındaki gün kutlamaları bana zoraki ve tüketim garantili gelir.
Aynı şekilde anne ve çocukları arasındaki bu kutlamanın herkesin herkesi kutlaması şeklinde bayrama döndürülmüş biçimini de sevmem. Çocukla annesi arasındaki bağın seslendirilmiş halidir bence bu kutlama, ve çok özeldir.
Annelerin tek isteği yada en hoşuna gideni evlatlarından duyacakları yürekten gelen sevgi sözleridir. Hediye yarışı bu büyüyü bozar, maddeleştirir.
Bizi karşılıksız sevdiğine, bizim için ömrünü tüketmeye hazır olduklarına eminizdir. Sığındığımız sıcak bir limandır, sabırlarında güven ve cesaret veren sakinleştiren bir büyü vardır. Küçük bir çocukken ağrıyan yerimiz anne öpücüğüyle şifa bulur.
Sevgiyi şevkati, sabrı öğrendiğimiz analarımız size her zaman ihtiyacımız var.
Daha sıkı sarılın bizlere…. Daha sıkı….
Yorum Yazın