Hafif bir bulantı...

Eski Türk filmlerinde genç bir bayan baş dönmesi, halsizlik, mide bulantısı şikayetleri bildirir veya “sen hiç iyi görünmüyorsun kuzum. Neyin var?” sorusuna buna benzer cevaplar verirse hemen onun hamile olduğu fikri izleyicide uyanır ve muhtemelen de hiç beklenmedik hatta uygunsuz bir gebelik olasılığıyla filmin hikayesinin iyice arapsaçına döndüğü görülürdü. Yani bu pek hoş olmayan bir şeylerin habercisiydi.

Halbuki mutlu bir çiftin iyi ve sağlam bir evliliğinde beklenen istenen bir gebelikte mide bulantısı gayet normal hatta içten içe insanı mutlu eden bir durumdur çünkü işin doğası budur. Abur cubur, bir tatlı bir tuzlu ne bulduysa yiyen bir çocuk da hafif ya da orta derecede mide bulantısı hissedebilir ve düşününce başta rahatsız edici üzücü de olsa çocuğun bolca yiyip içmesi mutluk vericidir.

Bense daha dün televizyon ekranına bakarken ansızın hafif bir bulantı hissettim. Ne bir gebelik olasılığı vardı ne abur cuburla midemi bozmuştum. Başta sebebini çözememiştim ama sonradan anladım ki bu bende bazen oluyor. Ne zaman mı ? Evden işe ya da işten eve giderken araç kullanıyorum ve yoğun trafiğin olduğu saatlerde ve yerlerde yan tarafta yaya kaldırımında hatta yayaların arasında motosikletlerin ilerlediğini gördüğümde oluyor.

Bir sahilde kumlara oturup denizin güzelliğini izlemek istediğimde o kumlara bakıp kumların içinde sigara izmaritlerini gördüğümde oluyor.

İşlediği suç ya da kabahat apaçık ortadayken insanların tutulup yargılanıp işlediği suçun karşılığı asla olamayacak sözde bir ceza alıp hayatına hiç bir şey yapmamış gibi devam edebildiğini gördüğümde oluyor. En çok da bu adaletsizlik, kanunların var olup etkisiz oluşu bu mide bulantısına sebep oluyor.

Umut kırıcı, kalp kırıcı üzücü bu ortam, insanoğlunun vahşi, umursamaz, saygısız hallerini görmek.
Adalet denen aslında bir duygunun ifadesi olan o yüce o istenen, hayatı ve ölümü anlamlı kılan kavram yoksa, var gibi yapılıp eğilip bükülüp göz boyanıyorsa gerçekten mide bulantısına neden oluyor.

Bazen insanların kendi adaletini kendileri sağlamak gayreti içerisine girdiğini görüyoruz. Şaşırmamalıyız. Çünkü ümitsizlik insanı yaşayan bir ölüye çevirir. Hiç bir şeyin anlamı kalmaz.

Bir yeniden yorumlamaya, adaleti tesis etmek için köklü reformlara hatta devrim gibi bir takım değişiklere ihtiyacımız var.

Umut ediyorum ve diliyorum.